NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
ابْنُ
كَثِيرٍ
أَخْبَرَنَا
سُفْيَانُ
عَنْ
الْأَعْمَشِ
وَالْحَسَنِ
بْنِ عَمْرٍو
وَفِطْرٍ
عَنْ مُجَاهِدٍ
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عَمْرٍو قَالَ
سُفْيَانُ
وَلَمْ
يَرْفَعْهُ
سُلَيْمَانُ
إِلَى
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
وَرَفَعَهُ
فِطْرٌ
وَالْحَسَنُ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
لَيْسَ
الْوَاصِلُ
بِالْمُكَافِئِ
وَلَكِنْ
هُوَ الَّذِي
إِذَا
قُطِعَتْ رَحِمُهُ
وَصَلَهَا
Abdullah b. Amr
(r.a.)'dan; demiştir ki: Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:
"Sıla-i rahim yapan
kimse, (akrabasından gördüğü iyiliğe) karşılık veren kimse değildir. O,
akrabası kendisine iyiliği kestiği zaman onlara iyilik yapandır."
İzah:
Buhârî, edeb; Tirmizî,
birr
Bu hadisi Süfyân
es-Sevrî üç kişiden almıştır. Bunlar Süleyman b. Mihrân el-A'meş, Hasan b. Amr
ve Fıtır b. Halife'dir. Hadisi, Süfyan
es-Sevrî, Süleyman b. Mihrân tarikinden mevkuf, Fıtr ile Hasan tarikinden
merfû olarak almıştır.
Hadiste geçen "sı!a-i
rahim yapan" ifâdesi, kâmil mânâda sıla-i rahim yapan anlamınadır. Yoksa
akrabasından gördüğü iyiliğe karşılık iyilik yapan da aslında sıla-i rahim
yapmıştır. İnsanlar bu konuda üç dereceye ayrılır:
a. Sıla-i Rahim yapan
b. Karşılık gözeterek sıla-i
rahim yapan
c. Sıla-i rahim
yapmayan
Birincisi, karşılık
gözetmeksizin, kendisi akrabasından iyilik görmediği halde onlara iyilik yapan
kimsedir.
İkincisi akrabasından
gördüğü iyilik kadar onlara iyilik yapan kimsedir.
Üçüncüsü ise,
akrabasından iyilik gören fakat kendisi onlara iyilik yapmayan kimsedir.
Karşılık verme, iyilik
mukabilinde iyilik yapmak şeklinde olabileceği gibi karşılıklı iyiliği
terketmek suretiyle de olur. İkinci durumda iyilik yapmayı önce terk edene
"kâtı1 " buna karşılık daha sonra iyiliği kesene de “mukâfi' "
denir.
Hadis kendisine kötülük
yapanlara iyilik yapmaya teşvike ve gördüğü iyiliğe karşılık iyilik yapan
kimsenin kâmil mânâda sıla-i rahim yapmış olmayacağına delâlet etmektedir.